“Vijfenzestig ben ik nu, ik zit vlak voor mijn pensioen, en ik heb net een half jaar geleden de overstap gemaakt van de gemeente Emmen naar de provincie Drenthe. Er waren genoeg mensen die me voor gek verklaarden. Je kunt bij wijze van spreken slapenderwijs die twee jaar tot je pensioen doorkomen. Maar zo zit ik niet in elkaar. Liever écht niet op routine naar het einde. Ik wil gewoon nog dingen doen, het gevoel hebben dat ik zinvol bezig ben. Dat ze wat aan me hebben. Mijn vrouw zei ook ‘je moet het doen’ en ik ben blij dat ik die stap gemaakt heb. Het kwam langs en het was hap.

Dit kwam door een nieuwe manager bij de gemeente, die bij de provincie Drenthe had gewerkt. Zij zei: ‘Het loopt een tikkeltje vast bij een van de regiodeals. Eigenlijk zouden we jou graag willen benutten om dit weer op gang te brengen.’ Dat kwam mij goed uit, er werd een beroep gedaan op mijn kwaliteiten en ik zat op dat moment even niet zo lekker in mijn vel. Ik had 18 jaar met veel plezier bij de gemeente Emmen gewerkt, maar op het laatst gebeurde er een aantal zaken waardoor ik merkte dat ik cynischer werd. Dat vond ik vervelend, naar de mensen om me heen, maar ook naar mezelf. Dat geeft geen energie. Zo wilde ik niet mijn laatste werkzame jaren ingaan. Dus toen deze klus voorbij kwam, kwam dat echt uit de hemel vallen. De gemeente Emmen leende me uit en ik ging op het provinciehuis werken. Ik had onmiddellijk mijn energie terug, van de ene op de andere dag.

Tijdens dat project kwam ik in aanraking met de kort daarvoor benoemde directeur van de portefeuille Beleid bij de provincie Drenthe. We raakten aan de praat en zij gaf aan: ‘Ik heb eigenlijk wel iemand nodig die mij kan komen helpen, een soort sparringpartner, iemand die zaken voor me regelt.’ Ze vroeg of ik daar voor open stond. ‘Ja tuurlijk, lijkt me leuk,’ zei ik. Toen werd het zomervakantie, en ze zei dat ze er daarna op terug zou komen. En ik dacht: ja, dat zal wel. Maar inderdaad, na de vakantie kwam ze erop terug. Ze zei: ‘Eigenlijk zouden wij nog wel twee jaar gebruik willen maken van jouw ervaring en expertise.’ En zo gezegd, zo gedaan. Dus sinds 1 december 2019 ben ik daar in dienst. Ben ik lekker aan het werk op het snijvlak lijnmanagement, programmatisch management, politiek, bestuurlijk en ambtelijk samenspel. Eigenlijk de dingen die ik zo al die veertig jaar bij elkaar heb geleerd. En daar wordt echt heel nuttig gebruik van gemaakt. Dat voelt voor mij ook enorm fijn. Ik vind het stoer van de provincie Drenthe dat je iemand aanneemt zo vlak voor zijn pensioen en ik vond het ook heel erg van inzicht getuigen van mijn directeur. Dit is gewoon – misschien een stom woord – een cadeautje, mooi om nog even mee te kunnen krijgen.”

Wat heeft je eigen verhaal je te vertellen?
“Ik vind het heel belangrijk dat je altijd in beweging blijft, altijd blijft leren, dat je steeds bezig bent met dingen die leuk zijn om te doen en waar je goed in bent. Dat is goed voor je eigenwaarde. En ik vind het mooi om van nut te zijn. Je krijgt een mooi salaris en dat wil ik ook verdienen. Ik weet nog dat ik bij de provincie Overijssel werkte met een man die nog geen vijftig was en die hunkerde naar zijn pensioen. Toen dacht ik al, dat gaat mij niet gebeuren. Zelfs twee jaar voor je met pensioen gaat, kun je nog een stap maken. Het hoeft niet als je het naar je zin hebt en met plezier naar je werk gaat, dan moet je dat gewoon blijven doen. Maar blijf in beweging, daar blijf je jonger bij.”

Dick Peters is sinds december 2019 Strategisch adviseur beleid bij de provincie Drenthe. Daarvoor was hij in verschillende leidinggevende functies werkzaam bij de gemeente Emmen. Hij begon ooit zijn carrière bij de provincie Overijssel.

– interview en tekst door Hedwig Oppenheim –

Wil jij ook stappen zetten in je loopbaan?

Neem eens een kijkje op onze Provincie Loopbaan Campus!

Meer verhalen