Eyeopener
het verhaal Lonne
Lonne van Liere (provincie Zeeland) kwam er door haar migraine achter dat er dingen kunnen zijn die je weliswaar goed kunt, maar die je toch gigantisch veel energie kosten. De training Journalistiek Talent van het A&O-fonds Provincies was voor haar een eyeopener: dit is waar ze energie van kreeg. Hier moest ze wat mee doen.
November 2020 – “Ik heb migraine, al ruim 15 jaar. Ik organiseerde altijd veel evenementen en daar was ik – zonder te willen opscheppen – goed in. Mensen klopten graag bij mij aan. Ik was perfectionistisch, zorgde altijd dat het goed liep en had alles wat fout kon gaan, van tevoren al opgevangen. Ik deed het gewoon. En ik had niet in de gaten dat het me eigenlijk compleet leeg slorpte. Zo’n tien jaar geleden, toen de migraineaanvallen op een hoogtepunt begonnen te komen, ontdekte ik, zo heel langzaam: hé, ik kan dit wel, maar eigenlijk zie ik er heel erg tegenop. En toen kwam ik erachter dat er dingen kunnen zijn die je weliswaar heel goed kunt, maar die je toch gigantisch veel energie kosten. Ik denk dat mijn migraine hiermee te maken heeft. Het was een teken van mijn lichaam dat ik uitgeput was. Een soort langgerekte burn-out.
Vanwege mijn ziekte moest ik steeds vaker ‘nee’ zeggen tegen collega’s als ze me vroegen om een evenement of bijeenkomst voor ze te organiseren. Ik moest dingen laten vallen. Daar voelde ik me schuldig over. Mijn huidige leidinggevende (en de leidinggevende daarvóór) heeft altijd goed met mij meegedacht en doet dat nog steeds. Met haar voer ik ook de ‘goede gesprekken’ eens per half jaar. Ze vraagt ook altijd hoe het met mijn migraine is en toont aan alle kanten begrip. Maar het blijft voor mij een heel langzaam herstelproces.
Ik kwam erachter dat ik het wel goed kon, maar dat het me veel energie kostte.
De echte eyeopener kwam in 2016. Ik hield me in die tijd steeds meer bezig met de communicatie binnen het Europateam – wat ook onderdeel was van mijn functie – en ik had me aangemeld voor de Training Journalistiek Talent van het A&O-fonds. Die training bracht alles in een stroomversnelling. Het waren twee gigantisch intensieve dagen, die ik normaliter niet aan kan met mijn migraine. Ik had mijn medicatie bij me. Ik hield er al rekening mee dat ik misschien ‘s middags naar mijn hotelkamer zou moeten gaan om plat te liggen. Maar niks. Ik heb gewoon twee fantastische dagen gehad, ik voelde me hartstikke fit, ik heb er met volle teugen van genoten. Toen dacht ik: dit is geen toeval. Het is zo duidelijk dat dit bij mij past. Het geeft me zoveel energie. Dat was het punt dat ik wist dat ik hier wat mee moest doen in mijn werk. Ik heb gesprekken gehad met mijn leidinggevende en gezegd dat ik me daar graag op wilde toeleggen. En dat ben ik gaan doen.
Ik werk nu twintig uur per week en ik heb me toegespitst op het toegankelijker maken van de webpagina’s van het Europaloket, in tekst en beeld, en ik heb de Nieuwsbrief Europaloket Zeeland geïntroduceerd. Verder beantwoord ik alle mails die binnenkomen bij het Europaloket of zorg dat ze doorgesluisd worden naar mijn collega’s die er alles van weten. Het is een win-win situatie. Die communicatie, zowel richting collega’s als richting externe belanghebbenden, is voor het Europateam erg belangrijk. Je moet als Europateam laten zien dat je er bent, dan bereik je de Zeeuwse bedrijven en organisaties een stuk beter. En voor mij was het nodig om die dingen te kunnen doen die me energie geven. Het is iets wat me niet leegzuigt. Integendeel: ik vind het heel leuk om te doen en het geeft me voldoening. Maar ik heb er dus heel lang over gedaan voordat ik daar achter was. Omdat mijn lichaam me gewoon terugriep.”
Wat heeft je eigen verhaal je te vertellen?
“Voor mij is de leerschool: kijk goed naar jezelf. Waar krijg je energie van en wat trekt je compleet leeg. Ik heb daar veel te lang over gedaan. Waarschijnlijk omdat alles ook goed leek te gaan. Het beginpunt is: zie het! En ga je dan richten op dat waar je niet alleen goed in bent, maar waar je ook nog energie van krijgt. En durf het ook gewoon te bespreken met je leidinggevende. Daar moet je soms dapper voor zijn, soms dingen ter sprake brengen waar je misschien over aarzelt. Maar gewoon doen, je hebt niets te verliezen. Als het goed is, heeft je leidinggevende er begrip voor. En jouw productiviteit kan alleen maar omhoog gaan. Dat is altijd win-win voor iedereen. En doe dat niet pas als je ziek wordt of een burn-out krijgt, doe dat eerder. Het is voor mij een heel lang leermoment geweest (en ik ben nog steeds niet over de migraine heen), maar ik hoop dat anderen er een stuk minder lang over doen.”
UPDATE MAART 2023 – HOE GAAT HET NU MET LONNE?
“De migraine is zo goed als verdwenen. De vele behandelingen in het gewone medische circuit én in het alternatieve circuit hebben nooit zoden aan de dijk gezet. Maar de migraine is uit zichzelf min of meer weggeëbd. Hoewel ik denk dat stress (die heb je in vele, vaak onherkenbare gedaantes) er toch een hoofdrol in gespeeld heeft. Nu hoef ik me haast nooit meer ziek te melden, want zelfs van griep of zware verkoudheid heb ik zelden last. Het thuiswerken is echt een enorme uitkomst voor mij, omdat iedere dag prikkels op kantoor nog steeds niet goed zijn voor mij. Maar ook in mijn privéleven blijf ik voorzichtig met (sociale) prikkels. Op deze manier kan ik 100% productief blijven in mijn parttime baan en zelfs de mantelzorg voor mijn moeder kan ik erbij hebben. Het gaat heel erg goed zo.”
Lonne van Liere werkt sinds 2000 bij de Provincie Zeeland, waarvan de laatste slordige 10 jaar als beleidsondersteuner voor het Europateam. Voorheen hield zij zich voornamelijk bezig met het organiseren van grote bijeenkomsten en vergaderingen met externe betrokkenen, maar nu richt ze zich volledig op de communicatie voor het Europateam en het digitale Zeeuwse Europaloket.
Meer verhalen
Wat is jouw verhaal?
Regelmatig horen we bij A&O Provincies bijzondere verhalen van medewerkers. Bijvoorbeeld ervaringsverhalen over hoe een bepaalde stap of keus heeft geleid tot een verandering van koers waardoor iemand is gekomen tot waar hij/zij/hun nu is. Of verhalen over wat iemand nodig heeft om mee te kunnen draaien of waar iemand werkplezier uit haalt.
Deze verhalen inspireren enorm! Daarom zijn we op zoek naar medewerkers binnen de provinciale sector die hun verhaal willen vertellen. Dus wil jij ook andere medewerkers inspireren met jouw verhaal? Laat het ons weten!
