Erkenning ‘Mantelzorgvriendelijke organisatie’
Provincie Overijssel
Gemiddeld één op de vier werknemers combineert werk met mantelzorgtaken en dat aantal zal in de komende jaren steeds verder groeien. Toch zijn deze mantelzorgers voor een organisatie vaak niet zichtbaar. Voor de provincie Overijssel reden om stappen te zetten om een mantelzorgvriendelijke organisatie te worden, zodat het onderwerp makkelijker bespreekbaar wordt. De provincie ontving op 10 november – de Dag van de Mantelzorg – hiervoor de erkenning uit handen van A&O-fonds Provincies en Stichting Werk & Mantelzorg.
“Of een project als dit slaagt, hangt vast op mensen die bereid zijn er energie te stoppen en die erin geloven,” zegt provinciesecretaris Nico Versteeg, die de erkenning aannam. “Alle dank aan Nathalie de Vries en Alwine Allon, die hier hard aan hebben getrokken. Met het A&O-fonds als aanjager, dat heeft ons op weg geholpen. Nu is het belangrijk dat we er aandacht voor blijven houden.”
Het belangrijkste is dat we nu aandacht blijven houden voor mantelzorg
Want dat aandacht voor mantelzorg van groot belang is, dat is helder voor Nico. “Het aantal mantelzorgers zal alleen maar toenemen de komende jaren,” zegt hij. “En het werk bij de provincies vraagt veel; alertheid, scherpte, flexibiliteit. Een goede werk-privébalans is voor medewerkers cruciaal om goed te kunnen functioneren en mantelzorg is een van de aspecten waarvan we weten dat dat een gigantische belasting op mensen geeft. Zowel fysiek als mentaal. Ze voelen zich heel verantwoordelijk, proberen alle ballen in de lucht te houden en kunnen daar op vastlopen. Daarom moet je vroegtijdig in gesprek over wat reële verwachtingen zijn en wat de afspraken zijn die je kunt maken. Dat leidt hopelijk tot een betere balans, meer begrip en beter functioneren.”
Kwartiermaker Alwine Allon kan hierover meepraten. Zij is zelf mantelzorger en heeft aan den lijve ondervonden hoe belangrijk het is om dit te bespreken op de werkvloer. “Ik kon in overleg wat gas terugnemen toen het nodig was, maar dat zag ik niet op het juiste moment. Ik dacht, het kan allemaal wel, we gaan gewoon door,” vertelt ze. “Maar toen ging het mis en heb ik mijn teamleider erover gesproken. Hij was heel begripvol en dat gold ook voor mijn collega’s. Dat was zo belangrijk. Hoe je je thuis voelt, heeft ook gevolgen voor je werk, en andersom. Je bent een en dezelfde persoon.”
Ook andere mantelzorgers binnen de organisatie vinden het fijn dat er nu aandacht voor het onderwerp is. “Het combineren van werk en mantelzorg is een hele opgave,” zegt Marco Wigbers. “Wat mij helpt is dat ik veel begrip ervaar voor mijn situatie bij mijn collega’s en teamleider. Daarvoor is het wel nodig dat ik zelf open ben over mijn thuissituatie en zaken bespreekbaar maak op het werk.” Marieneke Bijleveld kan hier ook over meepraten. “Wat naar mijn idee belangrijk is, is dat je als medewerker de ruimte voelt en krijgt om jouw rol als mantelzorger bespreekbaar te kunnen maken met je leidinggevende en collega’s. Weten wat er speelt en samen kijken naar wat er kan qua zorg- en werktaken, maakt dat je je gesteund voelt en dat schept ruimte.” Een van de mantelzorgers die anoniem wil blijven, beaamt dit: “Er speelde privé zoveel en dan is het heel fijn dat er collega’s vragen hoe het gaat. Omdat meerdere collega’s ervan wisten, was het ook prettig dat er werd gevraagd en meegedacht of er iets overgenomen moest worden als er een calamiteit was. En als het niet nodig was, was het gewoon fijn te weten dat die ruimte er was.”
Precies een jaar geleden, tijdens de Dag van de Mantelzorg, organiseerde Nathalie de Vries een lunchtalk Werk & Mantelzorg. “Door Corona moest dit online,” vertelt ze. “Ik had een presentatie en quiz voorbereid, maar het liep totaal anders. Er kwamen hele mooie onderlinge gesprekken op gang. Mensen vonden herkenning bij elkaar en konden elkaar advies geven. En hier kwam ook uit wat ze belangrijk vinden. Dit ging met name over de wet- en regelgeving: wat zijn de mogelijkheden. En ook het faciliteren van de leidinggevenden op dit gebied, zodat zij ook weten hoeveel ruimte er is.”
Alwine – die het project halverwege van Nathalie als klus vanuit de talententafel overnam – draagt het project nu over aan HR, omdat het voor haar een tijdelijke klus was. Maar ze heeft met veel energie naar de erkenning toegewerkt. “Een bijzonder moment was wel toen mantelzorgers met een interview in het personeelsblad wilden. Dat ze uit de anonimiteit kwamen. Collega’s zijn blij dat er aandacht voor is, om het bespreekbaar maken te vergemakkelijken. De erkenning is een startpunt en zegt eigenlijk aan de rest van de organisatie: ga ermee aan de slag. Het belangrijkste is dat we aandacht hebben en blijven houden als het gaat om werk en mantelzorg. Elke situatie is weer anders. Vaak zijn collega’s niet op de hoogte van de mantelzorgtaken van een collega, terwijl alleen al het bespreekbaar maken en het maken van (maatwerk)afspraken kunnen bijdragen aan een goede oplossing.”
Meer verhalen
Wat is jouw verhaal?
Regelmatig horen we bij A&O Provincies bijzondere verhalen van medewerkers. Bijvoorbeeld ervaringsverhalen over hoe een bepaalde stap of keus heeft geleid tot een verandering van koers waardoor iemand is gekomen tot waar hij/zij/hun nu is. Of verhalen over wat iemand nodig heeft om mee te kunnen draaien of waar iemand werkplezier uit haalt.
Deze verhalen inspireren enorm! Daarom zijn we op zoek naar medewerkers binnen de provinciale sector die hun verhaal willen vertellen. Dus wil jij ook andere medewerkers inspireren met jouw verhaal? Laat het ons weten!
